Przyczyny i skutki defektów w obrębie pępka u świń

Nie jest to żadna nowa jednostka chorobowa, lecz charakterystyczny obraz kliniczny zaburzenia potocznie nazywanego przepukliną. Chociaż przepuklina pępkowa odpowiada za większość UOs, to nie zawsze jest ona jedyną przyczyną występowania defektów w obrębie pępka u prosiąt. Oprócz przepukliny pępkowej są również inne zaburzenia, które mogą prowadzić do manifestacji UOs, możemy wyróżnić: enterocystomę, zwłóknienia, rozrost otrzewnej oraz ropnie podskórne. Anomalie te mogą występować pojedynczo lub łącznie, a ich umiejscowienie może być wewnątrzbrzuszne, pozabrzuszne lub być kombinacją tych obu.
Enterocystomę charakteryzuje występowanie jedno- lub wielotorbielowatych kompleksów (pozostałości pęcherzyka żółtkowego) zawierających mniej lub bardziej surowiczy lub surowiczo-krwisty płyn. Wiedza na temat rozrostów otrzewnej w okolicy pępka jest niekompletna. Wiadomo, że mogą one przyjmować kształt podłużny lub łopatowaty i występują na wewnętrznej ścianie jamy brzusznej. Zbudowane są z unaczynionej tkanki łącznej bogatej w kolagen i wyścielone komórkami międzybłonka (mezotelialnymi). Często pojawiają się w połączeniu z przepukliną pępkową. Ropnie podskórne w okolicy pępka są częstym powikłaniem jego zapalenia. W procesie gojenia ropnie przekształcają się w podskórne zwłókniałe masy. W przypadku nieodprowadzalnych UOs nie można określić ich pochodzenia oraz przyczyn powstania wyłącznie na podstawie badania klinicznego. Konieczne jest wykonanie dodatkowych badań np. histopatologicznych. Same ropnie mają przede wszystkim pochodzenie zakaźne. Badania pokazują, że do najczęściej izolowanych z ropni okolicy pępka gatunków bakterii należą Trueperella pyogenes, Staphylococcus spp., Streptococcus spp. oraz Pasteurella multocida.