Jak poprawić skuteczność embriotransferu?

Embriotransfer to coraz częściej wykorzystywana metoda w nowoczesnej hodowli bydła, umożliwiająca przyspieszenie postępu genetycznego i efektywną selekcję pożądanych cech produkcyjnych.
Po raz pierwszy z sukcesem zabieg ten wykonano w 1952 roku, gdy metodą „krwawą” przetransferowano świeży zarodek, prowadząc do narodzin cielęcia. Obecnie globalna produkcja zarodków bydlęcych przekracza 2 miliony rocznie (Viana, 2023). Są pozyskiwane metodą in vivo (klasyczne wypłukiwanie) lub in vitro, a następnie transferowane do biorczyń zarówno „na świeżo”, jak i po kriokonserwacji. Rosnące zainteresowanie tą metodą wśród polskich hodowców sprawia, że zarówno praktycy, jak i badacze nieustannie szukają sposobów na zwiększenie jej skuteczności. Poszukują czynników sprzyjających uzyskaniu ciąży, takich jak precyzyjna selekcja biorczyń, optymalizacja techniki embriotransferu oraz rozszerzenie stosowanych protokołów hormonalnych i farmakologicznych. Kluczowe staje się także minimalizowanie negatywnego wpływu czynników środowiskowych na jakość komórek jajowych i zarodków, w tym stresu cieplnego.